Bevallen in de gangen van ons ziekenhuis: voor kerstkindje Ella en haar trotse ouders is Kerstmis nooit meer hetzelfde
Opnieuw een prachtig moment in ons ziekenhuis op Kerstmis. We verwelkomden 2 kerstkindjes: Ella en Hebe. Een moment om nooit te vergeten voor beide ouders. En voor Ella en haar ouders werd Kerst nóg specialer.
2 meisjes: Ella en Hebe
Om 3.27 uur ’s nachts was Ella als eerste aan de beurt. Ella is 49 cm groot en weegt 3,200 kg. Het is het tweede kindje voor ouders Sarah Declercq en Frederic Dierickx.
Merel De Blaere en Christophe Bollé mochten dan weer hun eerste kindje verwelkomen. Dochtertje Hebe kwam 's ochtends om 10.58 uur ter wereld, meet 43 cm en weegt 1,730 kg. Zij wordt momenteel nog opgevolgd op onze MIC (Maternale Intensieve Zorgen).
Een wel héél speciaal moment voor Ella en haar ouders
Hoewel Ella pas op 30 december werd verwacht, besloot ze in de nacht van kerstavond al haar intrede te maken. Haar ouders, Frederic Dierickx (32) en Sarah Declercq (31), hadden die avond nog kerstavond gevierd bij familie. “We vierden kerstavond bij mijn zus thuis. Ik had toen al wat last, dus we vertrokken naar huis,” vertelt Sarah.
Rond 2 uur ’s nachts nam ze contact op met het Verloskwartier. “Ik belde omdat ik wat krampen had. Ze zeiden dat het nog niet nodig was om te komen, als het voor mij aanvoelde als enkel krampen.” De situatie veranderde al snel. “30 minuten later verergerde de pijn. Tot om de minuut. We zouden met de auto naar het ziekenhuis vertrekken, maar tijdens het wachten werd het te pijnlijk en belden we de hulpdiensten.”
De hulpdiensten waren snel ter plaatse. “Gelukkig wonen we vlakbij de hulpdiensten in Vlissegem. Ze waren hier meteen.” Sarah werd met de ambulance, begeleid door de MUG, overgebracht naar het AZ Sint-Jan Brugge. Frederic volgde met de auto. “Ik ging apart met de auto, zodat er toch een auto zou staan als we weer weg uit het ziekenhuis zouden vertrekken.”
Bij aankomst kwam Frederic binnen via de spoedafdeling. “Op Spoed vulde ik nog wat papierwerk in. Eens ik boven was, kwam ik de ambulancier tegen. Hij vertelde me dat Ella al geboren was. Ik dacht eerst dat het een grapje was, maar toen zag ik Ella in de armen van Sarah liggen op de kamer.”
De bevalling verliep uitzonderlijk snel. “Het hoofdje werd blijkbaar al in de lift geboren. In de gangen van het Verloskwartier werd Ella dan uiteindelijk volledig geboren.”
Moeder en dochter werden onmiddellijk opgevangen door het team. “Gelukkig kon ik de navelstreng toch nog zelf doorknippen!” lacht Frederic.
Het koppel kijkt met veel dankbaarheid terug op de gebeurtenissen. “Gelukkig zijn we niet zelf met de auto vertrokken. Dat de hulpdiensten hier zo snel waren, was cruciaal. Sarah heeft ook heel veel gehad aan de medewerker van de MUG. We hebben goed gehandeld om de hulpdiensten te bellen. Je kan er op dat moment ook niet veel verkeerd mee doen.”
Intussen stellen mama en dochter het goed. “Nu gaat alles goed met Ella. Al beseft ze natuurlijk zelf nog niet wat er gebeurd is,” zegt Frederic.
Dat Ella net na kerstavond geboren werd, maakt het verhaal extra bijzonder. “We zeiden nog tegen elkaar dat we geen kerstkindje wilden. Maar kijk, zoiets houd je niet tegen. Ze komt als ze het zelf wil. En er is nog een mooie symboliek: Mijn papa is jarig op 24 december. Het is dus ook een heel mooi cadeautje voor hem.”
